Tanımı: DHCP(İngilizce Dynamic Host Configuration Protocol, yani Dinamik İstemci Ayarlama Protokolü), bir TCP/IP ağındaki makinelere IP adresi, ağ geçidi veya DNS sunucusu gibi ayarların otomatik olarak yapılması için kullanılır. Günümüzde neredeyse tüm ev ve halka açık ağlarda kullanılmaktadır, ofis veya daha kontrollü bir bağlantı sağlanan yerlerde ise statik IP adresi tercih edilir.
Avantajları :
1.) Geniş yada orta büyüklükteki IP dağıtma işlemini kolaylaştırır. Ör: networkteki bir DNS serverin IP numarası değişirse Tek tek tüm makinelerin IP adresini değiştirmemize gerek yoktur cünkü DHCP serverin IP sini değiştirsek yeterli olucaktır.
2.) IP dağıtma işlemi otomatik hale gelir.
Dezavantajları :
1.) DHCP’de sorun oluşur ve calışmaz hale gelirse client bilgisayarların IP dağıtma işlemi sonlanır ve IP adresi alamadıkları için Networke bağlı kalamaz ve hicbir Ağ işlemi uygulanamaz.
2.) Eyer DHCP server yapılandırılmasında yanlışlık varsa bütün clientlar otomatik olarak bu yanlış ayarları alırlar.
DHCP’den IP alma işlemi:
1.) Client bilgisayar DHCP discovery paketlerini gönderir.
2.) Bu isteği alan DHCP server database’ini kontrol eder ve başta olan IP adresini DHCP offer paketi ile gönderir.
3.) Client bilgisayar bu paketi alır. Ve IP adresini almak ve daha detaylı yapılandırma bilgilerini serverdan isteme üzerine DHCP request paketini DHCP servera gönderir.
4.) DHCP server clientin bu isteğini tüm yapılandırma bilgilerini içeren DHCP pack paketini göndererek yanıtlar.
5.) Client bu paketi aldığında IP adresi ve diğer yapılandırmaları alır ve lease (kira) süreci başlar.
ÖNEMLİ NOTLAR:
1.) Client bilgisayar IP isteklerini 68. Porttan DHCP serverin 67. Portuna yaparlar.
2.) IP almış bir client bilgisayar kiralamış olduğu IP süresini %87.5 i olduğunda tekrar DHCP servera giderek IP süresini uzatmak istediğini bildirir. Yani kira süresinin bitmesini beklemez.